Dokuzuncu Hariciye Koğuşu, Peyami Safa’nın kendi hayatından izler taşıyan, hasta bir gencin hem fiziksel acıları hem de ruhsal bunalımlarıyla yüzleşmesini konu alan bir roman. Ayağındaki hastalık nedeniyle tedavi gören genç, Erenköy’deki bir köşkte geçirdiği günlerde umut, umutsuzluk, sevinç ve felaketi iç içe yaşar. Türk edebiyatında insan ruhunun derinliklerine inen ilk eserlerden biri olarak kabul edilir.