"İsteyip İstemedeğimi Doğru Dürüst Bilmediğim, Fakat Neticede Aleyhime Çıkarsa İstemediğimi İddia Ettiğim Bu Nevi Söz Ve Fiillerimin Daimi Bir Mesulünü Bulmuştum: Buna İçimdeki Şeytan Diyordum, Müdafaasını Üzerime Almaktan Korktuğum Bütün Hareketlerimi Ona Yüklüyor Ve Kendi Suratıma Tüküreceğim Yerde, Haksızlığa, Tesadüfün Cilvesine Uğramış Bir Mazlum Gibi Nefsimi Şefkat Ve İhtimama Layık Görüyordum. Halbuki Ne Şeytanı Azizim, Ne Şeytanı? Bu Bizim Gururumuzun, Salaklığımızın Uydurması.." Bu Romanında, Toplumsal Gündemin Kişilikler Üzerindeki Baskısını Ve Güçsüz İnsanın "Kapana Kısılmışlığını" Gösteriyor Sabahattin Ali. Aydın Geçinenlerin Karanlığına, "İnsanın İçindeki Şeytan"A Keskin Bir Bakış.